Dr. A. Baars studeerde van 1966-1970 klassieke taal- en letterkunde in Leiden en van 1970-1974 theologie in Apeldoorn. In 1974 werd hij predikant in de Christelijke Gereformeerde Kerk te Urk (Eben-Haëzer). Van 1981 tot 1988 diende hij de kerk van Dundas, Ontario (Canada) (Free Reformed Church of North America) en van 1988 tot 1996 was hij christelijk gereformeerd predikant van Middelharnis. In 1996 begon hij zijn werk als universitair hoofddocent aan de Theologische Universiteit Apeldoorn in de ambtelijke vakken. In 2004 promoveerde hij aan deze universiteit op een proefschrift onder de titel Om Gods verhevenheid en Zijn nabijheid. De Drie-eenheid bij Calvijn. Sinds 2005 is hij hier hoogleraar ambtelijke vakken en dogmageschiedenis. Sinds 2013 is hij met emeritaat. Tot 2022 was hij lid van het bestuur van de Willem de Zwijgerstichting.
Prof. Dr. K. van Bekkum (1970) is universitair hoofddocent Oude Testament aan de Evangelische Theologische Faculteit te Leuven en de Theologische Universiteit te Kampen. Tevens is hij als predikant met een bijzondere opdracht voor theologisch onderwijs en onderzoek verbonden aan de Gereformeerde Kerk (vrijgemaakt) van Amersfoort-West. Van Bekkum studeerde theologie aan de Theologische Universiteit te Kampen. Van 2002 tot 2012 was hij adjunct-hoofdredacteur van het Nederlands Dagblad. In 2010 promoveerde hij in Kampen op From Conquest to Coexistence. Ideology and Antiquarian Intent in the Historiography of Israel's Settlement in Canaan. Zijn wetenschappelijk onderzoek concentreert zich voornamelijk op de uitleg en historische achtergrond van de Bijbelboeken Genesis t/m 2 Koningen. Daarnaast publiceerde hij over christelijke journalistiek, de geschiedenis van de gereformeerde Bijbeluitleg en gereformeerde spiritualiteit.
Dr. H van den Belt (1971) studeerde theologie aan de Rijksuniversiteit te Leiden. Hij was predikant in de hervormde gemeenten te Oud-Alblas, Delft en Nijkerk. In 2006 promoveerde hij op een onderzoek naar het gezag van de Schrift in de gereformeerde theologie, gepubliceerd als The Authority of Scripture in Reformed Theology: Truth and Trust. Tot 2012 was hij projectleider van Theologia Viatorum, een project aan de Vrije Universiteit voor de ondersteuning van theologen uit Midden- en Oost-Europa en bijzonder universitair docent Gereformeerde Godgeleerdheid vanwege de Gereformeerde Bond aan de Universiteit Utrecht. Van 2012 tot 2019 was hij bijzonder hoogleraar Gereformeerde godgeleerdheid: bronnen, ontwikkeling en context aan de Rijksuniversiteit Groningen vanwege de Gereformeerde Bond in de Protestantse Kerk in Nederland. Thans is hij hoogleraar Systematische Theologie aan de Vrije Universiteit.
Dr. G. Bos, geboren in 1935, is Nederlands Hervormd predikant geweest in een zevental gemeenten, thans is hij emeritus-predikant. Hij promoveerde in 1981 op een dissertatie over de theologie van J.H. Gunning en is nauw betrokken bij de arbeid van de confessionele vereniging in de Nederlandse Hervormde Kerk.
Dr. J. Broekhuis werd in 1933 geboren in Barneveld. Hij studeerde theologie en egyptologie in Utrecht, Groningen en Oxford. In 1971 promoveerde hij in Groningen op een proefschrift De godin Renenwetet. Na predikant te zijn geweest in de Nederlandse Hervormde Kerk, werd hij docent aan de Evangelische Hogeschool te Amersfoort en de Christelijke Hogeschool te Ede (afdeling Godsdienst-pastoraal werk) en de Theologische Hogeschool van de Gereformeerde Bond. Tevens was hij als part-time hoogleraar godsdienstwetenschap en Oude Testament verbonden aan de Near East School of Theology te Beiroet (Libanon). Hij heeft verschillende boeken (waaronder De tien plagen en Egypte) en artikelen over het Oude Testament en de niet-christelijke godsdiensten op zijn naam staan. Op 17 december 2016 is hij overleden.
Dr. F. G. M. Broeyer studeerde theologie en geschiedenis in Utrecht. Tot aan zijn pensionering was hij als docent en ten slotte hoofddocent kerkgeschiedenis werkzaam bij de Universiteit Utrecht. Hij schreef onder andere Het Utrechtse universitaire verzet 1940-1945 en Het verleden van Utrecht als remonstrantse stad, 1610-1618.
Dr. J. M. Burger (1974) heeft theologie gestudeerd in Kampen en Zürich. Hij promoveerde in 2008 op een proefschrift over zijn in Christus: Being in Christ. A Biblical and Systematic Investigation in a Reformed Perspective. Van 2006 tot 2011 was hij predikant van 'De Voorhof'(gereformeerd-vrijgemaakt) in Franeker. Op dit moment werkt hij als universitair hoofddocent systematische theologie aan de Theologische Universiteit in Kampen.
Drs. J. J. A. Colijn (1959) studeerde Duitse en Nederlandse taal-en letterkunde aan de Universiteit Utrecht en daarna theologie aan de Theologische Universiteit te Kampen (Broederweg). In het kader van een afstudeerproject studeerde hij in 1989-1990 aan de Theologische Academie in Debrecen (Hongarije). Van 1992-1996 was hij als theologisch docent werkzaam in Hongarije, Roemenië en Oekraïne. Sinds januari 1997 is hij als predikant verbonden aan de Gereformeerde kerk (vrijg.) te IJsselmuiden.
Drs. L.G. Compagnie (1956) studeerde theologie aan de Theologische Hogeschool (Broederweg) te Kampen. Daarna werd hij predikant in achtereenvolgens de Nederlands Gereformeerde Kerken van Zaandam en Oostzaan (1985-1991), in de Samenwerkingsgemeente CGK/NGK te Rotterdam-Alexanderpolder (1991-2003), de Nederlands Gereformeerde Kerk van Katwijk (2003-2009) en tot op heden de Samenwerkingsgemeente CGK/NGK De Morgenster in Hengelo. Tot 2021 was hij bestuurslid.
Dr. J. Exalto is universitair docent historische pedagogiek bij de Faculteit der Gedrags- en Bewegingswetenschappen, Vrije Universiteit Amsterdam. Zijn onderzoek en publicaties bevinden zich op het snijvlak van religie en educatie.
Drs. K. Exalto (1919-2003) was hervormd predikant en jarenlang bestuurslid van de Willem de Zwijgerstichting. Hij heeft veel publicaties geleverd op het terrein van de geschiedenis van de Reformatie en de Nadere Reformatie.
Dr. R. Fernhout is in 1934 geboren. Na theologie gestudeerd te hebben aan de Vrije Universiteit te Amsterdam is hij een aantal jaren predikant geweest van de Gereformeerde Kerken in Nederland, eerst in Waardhuizen en Almkerk en daarna in Ommen. Vervolgens werd hij universitair docent voor de godsdienstwetenschap aan faculteit van de Godgeleerdheid van de Vrije Universiteit te Amsterdam. Hij is gepromoveerd in 1979 op een vergelijkende studie naar Woord en naam in de religies. Zijn aandacht ging vooral uit naar de rol van heilige schriften in de verschillende religies. Hij heeft daarover een aantal artikelen gepubliceerd en het boek Canonical Texts: Bearers of Absolute Authority.
Dr. J. de Gier (1939) was als studieleider en docent letterkunde verbonden aan de lerarenopleiding Nederlands 1e en 2e graad van de HAN (Hogeschool van Arnhem en Nijmegen). In 1982 promoveerde hij aan de Universiteit van Utrecht op een proefschrift over de poëzie van Geerten Gossaert: Stichtelijke en onstichtelijke experimenten. Een onderzoek naar Geerten Gossaerts dichterlijke ontwikkeling en de samenstelling van zijn poëziebundel. Daarnaast publiceerde hij over De zestiende-eeuwse letterkunde der Hervorming Van de Souterliedekens tot Marnix en onder meer studies in boek- of artikelvorm over het Wilhelmus, Revius, Bosboom-Toussaint en Achterberg. In 2021 is hij overleden.
Dr. A. Goedvree (1970) is predikant in de Protestantse Kerk in Nederland en diende de gemeenten van Haaften, Arnemuiden, Wezep en Uddel. Momenteel is hij verbonden aan de Hervormde Gemeente te Hoevelaken – Stoutenburg – Achterveld. In de jaren negentig studeerde hij theologie in Utrecht, vooral bij dr. W.J. van Asselt. In 2018 promoveerde hij op een proefschrift met als titel: Een ondoordringbaar mysterie. Wedergeboorte volgens Herman Bavinck. Hij publiceert regelmatig over diverse onderwerpen, vooral over systematische theologie en spiritualiteit. Verder was hij als docent dogmatiek verbonden aan de cursus Theologische Vorming voor Gemeenteleden.
Dr. W. de Greef, geboren op 27 september 1939, is hervormd predikant geweest in verschillende gemeenten, thans is hij emeritus-predikant. Hij promoveerde op een dissertatie over de hermeneutiek van Calvijn.
Dr. G. C. den Hertog is geboren te Mijdrecht op 25 augustus 1949. Hij studeerde van 1967-1974 theologie, achtereenvolgens in Utrecht, Apeldoorn en Kampen, waar hij in 1989 promoveerde bij prof. Dr. J.T. Bakker op de theolgie van Hans Joachim Iwand: Bevrijdende kennis, de leer van de onvrije wil in de theologie van Hans Joachim Iwand. Sinds 1974 is hij christelijk gereformeerd predikant, van 1974 tot 1980 te Kornhorn en van 1980 tot 2001 te Leiden. Daarna was hij hoogleraar systematische theologie aan de Theologische Universiteit Apeldoorn. Sinds 2017 is hij met emeritaat.
Dr. J. Hoek werd in 1950 in Katwijk aan Zee geboren. Hij studeerde theologie aan de Rijksuniversiteit te Leiden en promoveerde in 1981 op de zeventiende eeuwse theoloog Daniel Colonius. Van 1975 tot 1994 was hij verbonden aan respectievelijk de hervormde gemeenten van Blauwkapel-Groenekan en Veenendaal. Vanaf 1 september 1994 doceert hij dogmatiek aan de Christelijk Hogeschool Ede en aan de Theologische Hogeschool van de Gereformeerde Bond ‘Johannes Calvijn’. Ook was hij verbonden aan de Evangelische Theologische Faculteit te Leuven als part-time hoogleraar systematische theologie en aan de Protestantse Theologische Universiteit, vestiging Kampen, als buitengewoon hoogleraar gereformeerde spiritualiteit. Sinds 2020 is hij met emeritaat.
Dr. E. Hofman (1931-2019) was neerlandicus. Hij was gespecialiseerd in de Schriftuurlijke liederen uit de begintijd van de Reformatie (dissertatie 1993) en schreef onder de titel Het lied van Oranje en Nederland(2003) een monografie over het Wilhelmus. In 2019 is hij overleden.
Dr. C. Houtman (1945) is emeritus hoogleraar Oude Testament aan de Protestantse Theologische Universiteit Amsterdam/Groningen. Hij studeerde aan de Vrije Universiteit te Amsterdam. Daar promoveerde hij in 1974 op De hemel in het Oude Testament. Sedert 2005 publiceert hij met name over onderwerpen uit de boek- en kerkgeschiedenis.
Dr. W. Janse (1956) was universitair docent Geschiedenis van het christendom tussen 500 en 1650 aan de Universiteit Leiden en bijzonder hoogleraar Geschiedenis van de reformatie aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Thans is hij hoogleraar kerkgeschiedenis aan de Vrije Universiteit. Eerder was hij predikant van de Nederlands Gereformeerde Kerken. Hij promoveerde in 1994 aan de Theologische Universiteit Apeldoorn bij W. van ‘t Spijker en W.H. Neuser (Münster) op Albert Hardenberg als Theologe. Profil eines Bucer-Schülers († 1574). De auteur is eindredacteur van Brill’s Series in Church History en Dutch Review of Church History/Nederlands Archief voor Kerkgeschiedenis.
Dr. H. de Jong werd geboren in 1932 en diende als Gereformeerd Vrijgemaakte en later als Nederlands Gereformeerde predikant in Gees, Wageningen, Amsterdam en Zeist; hij heeft vele publicaties op zijn naam staan. Ook begeleidde hij vele jaren theologiestudenten in de Nederlands Gereformeerde Kerken binnen de TSB (de Theologische Studiebegeleiding). Bij zijn vijftigjarig ambstjubileum stelde een aantal van zijn studenten een feestbundel samen Verrassend vertrouwd (2009). Een aantal boeken van zijn hand: Hete hangijzers. Over moeilijke bijbelteksten en omstreden thema's (1999) en Van oud naar nieuw. De ontwikkelingsgang van het Oude naar het Nieuwe Testament (2002). In 2019 ontving hij een eredoctoraat van de Theologische Universiteit Kampen. Op 21 maart 2023 is hij overleden.
Dr. J. (Jaco) van der Knijff (1976) is theoloog, hymnoloog en journalist. Hij werkt als muziekredacteur bij het Reformatorisch Dagblad en is als docent liturgiek verbonden aan de Theologische Universiteit Apeldoorn (TUA). Van der Knijff studeerde aan de Theologische Universiteit Apeldoorn en aan de Rijksuniversiteit Groningen (kerkmuziek). In 2018 promoveerde hij in Groningen op de studie Heilige gezangen. Herkomst, ontwikkeling en receptie van de lofzangen in het psalmboek van Dathenus en de ‘Eenige Gezangen’ in de Staatsberijming van 1773. In 2021 verscheen van zijn hand de uitgave Ons psalmboek. Achtergronden en gebruik van het kerkboek van 1773.
Dr. R. Kuiper (1962) was bijzonder hoogleraar Reformatorisch Wijsbegeerte aan de Erasmus Universiteit te Rotterdam en directeur van het Wetenschappelijk Studiecentrum van de RPF. Hij studeerde geschiedenis en filosofie aan de Vrije Universiteit te Amsterdam en promoveerde in 1992 op het proefschrift Zelfbeeld en wereldbeeld. Antirevolutionairen en het buitenland (1848-1905). Daarna verschenen verscheidene boeken en artikelen van zijn hand op politiek, historisch en filosofisch terrein. Thans is hij rector van de Theologische Universiteit Kampen.
Dr. F. A. van Lieburg (1967) studeerde maatschappijgeschiedenis aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam en promoveerde in 1996 aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Hier werkte hij sinds 1991 als onderzoeker en docent Nieuwe Geschiedenis. Thans is hij hoogleraar religiegeschiedenis aan de Vrije Universiteit. Daarnaast is hij sinds 1997 als bijzonder hoogleraar Nederlandse geschiedenis verbonden aan de Kàroli Gàspàr Universiteit van Hongaarse Hervormde Kerk in Boedapest. Hij publiceerde tal van boeken en artikelen op het gebied van het Nederlandse protestantisme vanaf de zestiende eeuw tot heden, onder meer over gereformeerde predikanten, piëtistische egodocumenten en protestantse wonderverhalen.
Dr. J. W. Maris werd in 1941 geboren te Oud-Beijerland. In 1967 werd hij predikant van de Christelijke Gereformeerde Kerk te Vlissingen. In 1975 werd hij bevestigd in de gemeente van Hilversum-Centrum. Vanaf 1993 was hij hoogleraar aan de Theologische Universiteit te Apeldoorn. Hij doceerde o.a. dogmatiek, symboliek en geschiedenis der wijsbegeerte. Sinds 2008 is hij met emeritaat.
Drs. J. A. Meijer (1940) studeerde klassieke talen aan de Rijksuniversiteit in zijn geboorteplaats Groningen. Na enkele jaren docent klassieke talen te zijn geweest aan de Gereformeerde HBS/het Gereformeerd Lyceum (momenteel het Gomaruscollege) in Groningen, werd hij in 1969 tot docent en in 1972 tot lector klassieke talen benoemd aan de Theologische Hogeschool (nu Universiteit) aan de Broederweg in Kampen. In 1987 volgde een benoeming tot buitengewoon hoogleraar in het Nieuwtestamentisch en Oudchristelijk Grieks en in het Oudchristelijk Latijn aan dezelfde instelling.
Dr. H. C. van der Meulen werd in 1950 in Witteveen(gemeente Westerbork) geboren. Hij studeerde theologie aan de Rijksuniversiteit te Groningen en promoveerde in 1992 op de theologie van Helmut Thielicke. Van 1974 tot 1996 was hij verbonden aan respectievelijk de hervormde gemeenten Rinsumageest-Sijbrandahuis, Noordoostpolder (Nagele-Tollebeek), Vriezenveen en Hoogeveen. Vanaf 1996 tot zijn emeritaat doceerde hij praktische theologie (pastoraat en homiletiek) aan de Protestantse Theologische Universiteit.
Dr. G.J. Mink studeerde theologie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. In 1982 legde hij met goed gevolg het doctoraal examen af met als hoofdvak kerkgeschiedenis. In 1983 werd hij predikant van de Gereformeerde Kerk te Arnemuiden. Zes jaar later verhuisde hij naar Katwijk aan Zee. In 1995 promoveerde hij op een studie getiteld Op het tweede plan. Evangelisten in Nederland in de tweede helft van de negentiende eeuw. Diverse bijdragen over kerkhistorische onderwerpen heeft hij geleverd aan tijdschriften. Sinds 1997 diende hij de kerk van Kampen. In 2005 werd hij predikant van de Gereformeerde Kerk in Maasdijk. De gemeente in Herwijnen diende hij van 2010 tot 2017. Vanaf mei 2017 is hij predikant van de Hervormde Gemeente te Sliedrecht. Hij is voorzitter van de Willem de Zwijgerstichting.
Dr. W. H. Th. Moehn (1965) studeerde theologie aan de Universiteit Utrecht. Vanaf 1990 was hij als predikant verbonden aan de Hervormde gemeenten te Reeuwijk, Aalburg en Oldebroek. Sinds 2010 is hij verbonden aan de Hervormde wijkgemeente Centrum van de Protestantse gemeente te Hilversum. In 1996 promoveerde hij op God roept ons tot Zijn dienst. Een homiletisch onderzoek naar de verhouding tussen God en hoorder in Calvijns preken over Handelingen 4:1 – 6:7. Zijn publicaties betreffen voornamelijk de protestantse Reformatie. Sinds 2016 is hij bijzonder hoogleraar Geschiedenis gereformeerd Protestantisme aan de Protestanse Theologische Universiteit. Tevens is hij secretaris en algemeen adjunct van de Willem de Zwijgerstichting.
Dr. H. Murre-van den Berg is hoogleraar Mondiaal Christendom en decaan van de Faculteit Filosofie, Theologie en Religiewetenschappen van de Radboud Universiteit Nijmegen. Tussen juni 2015 en juni 2020 was ze directeur van het Instituut voor Oosters Christendom te Nijmegen. Haar onderzoek richt zich op de geschiedenis en huidige situatie van de christenen uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Ze is daarbij in het bijzonder geïnteresseerd in de literatuur van de christenen van de Syrische traditie.
Dr. A. Noordegraaf, geboren in 1933, volgde zijn theologische studie aan de RU in Utrecht. Hij is predikant geweest vanaf 1959 tot 1978 in een viertal hervormde gemeenten. Vanaf 1978 tot 1985 was hij verbonden als docent aan de toenmalige Gereformeerde Sociale Academie ‘De Vijverberg’ te Ede, thans de Christelijke Hogeschool Ede (CHE). In 1983 promoveerde hij op een dissertatie over de groei van de gemeente in Handelingen.Van 1985 -1998 was hij docent praktische theologie aan de hervormde kerkelijke opleiding aan de Universiteit Utrecht. Vanaf 1998 was hij emerituspredikant te Ede. Op 1 augustus 2011 is hij overleden.
Dr. M. J. Paul (1955) is als docent Oude Testament verbonden aan de Christelijke Hogeschool Ede en in deeltijd hoogleraar aan de Evangelische Theologische Faculteit in Leuven. Tevens is hij eindredacteur van de twaalfdelige Studiebijbel Oude Testament. In 1988 promoveerde hij in Leiden op Het Archimedisch punt van de Pentateuchkritiek, een studie over Deuteronomium en de reformatie van koning Josia.
Hij heeft als hervormd predikant twee gemeenten gediend en publiceerde in de loop der jaren over pastorale thema's. Met collega's van de ETF publiceerde hij Theologie van het Oude Testament. De blijvende boodschap van de Hebreeuwse Bijbel(2013).
Dr. J. W. van Pelt (1960) Hij doorliep de middelbare school in Waalwijk, waarna hij zijn studie voortzette aan de Theologische Universiteit van de Christelijke Gereformeerde Kerken te Apeldoorn. In maart 1985 legde hij daar het kandidaatexamen af. Voor het doctoraal examen (oude stijl) slaagde hij in 1992, met als hoofdvak pastoraat. In 1987 werd hij bevestigd tot predikant van de Christelijke Geformeerde Kerken. Hij diende achtereenvolgens de gemeenten van Putten, Almelo, Zwijndecht en Oud-Beijerland. Sinds 2019 is hij met emeritaat. De auteur promoveerde in 1999 op een studie getiteld: Pastoraat in trinitarisch perspectief, de samenhang van trinitarische en antropologische aspecten in het pastoraat.
Dr. A. de Reuver (1942) studeerde aanvankelijk Nederlands in Leiden en vervolgens theologie in Utrecht. Na het kerkelijk examen werd hij in 1972 tot predikant bevestigd in de Hervormde gemeente van Tholen. Van 1976 tot 1993 diende hij de Hervormde gemeente van Capelle aan den IJssel en die van Delft. In 1992 promoveerde hij op een studie over de geloofsopvatting van Kohlbrugge in vergelijking met die van Reformatie en Nadere Reformatie. In 1994 volgde zijn aanstelling tot bijzonder hoogleraar vanwege de Gereformeerde Bond, met als leeropdracht Gereformeerde Godgeleerdheid. In onderwijs, onderzoek en publicaties gaat zijn belangstelling in het bijzonder uit naar de reformatorische spiritualiteit.
Drs. A. A. van der Schans (1957) studeerde geschiedenis aan de Universiteit Utrecht Hij publiceerde reeds een aantal keren over onderwerpen betreffende de verhouding tussen kerk en staat. Sinds enkele jaren is hij hoofdredacteur van Transparant, Vereniging van Christen Historici. Hij is momenteel wethouder van de gemeente Bodegraven. Ook is hij als docent geschiedenis verbonden aan hogeschool de Driestar in Gouda.
Dr. C. van Sliedregt, geboren in 1945, studeerde theologie aan de Universiteit Utrecht. In
1973 werd hij bevestigd tot predikant in de Nederlandse Hervormde Kerk te Oude-Tonge. Van 1977 tot
1981 stond hij in Wapenveld. Vervolgens diende hij de gemeente Katwijk aan Zee vanaf 1981. In 1987
werd hij als predikant verbonden aan de gemeente te Scherpenzeel. Vanaf 1993 is hij werkzaam in de
Nederlandse Hervormde Gemeente te Nunspeet. Vanaf 2010 is hij vanuit Nunspeet in deeltijd
verbonden aan de Protestantse Gemeente Soest. Hij promoveerde in 1996 op een studie getiteld:
Calvijns opvolger Theodorus Beza, zijn verkiezingsleer en zijn belijdenis van de drieënige God.
In 1998 verscheen van zijn hand: Is het wel voor mij? Geloofs(on)zekerheid vanuit de
verkiezingsleer.
Van 1999 tot 2020 was hij bestuurlid en later voorzitter van de Willem de Zwijgerstichting.
Dr. N.C. (Cees-Jan) Smits (1986) is predikant van de christelijke gereformeerde Elimkerk te Papendrecht. In 2021 promoveerde hij aan de Theologische Universiteit te Apeldoorn (TUA) op de studie Plaatsbereiding. Verzoening in Christus bij Hans Joachim Iwand en Eberhard Jüngel, twee geestverwanten van Karl Barth. Eerder werkte hij op de kerk-, cultuur- en opinieredactie van het Reformatorisch Dagblad en als wetenschappelijk medewerker systematische vakken aan de TUA. Vanaf 2022 maakt hij deel uit van het bestuur van de Willem de Zwijgerstichting.
Dr. H. A. Speelman (1953) was als wetenschappelijk medewerker verbonden aan de gezamenlijke vakgroep Early Modern Reformed Theology van de Theologische Universiteit Kampen en Apeldoorn en gastdocent Oecumene aan het Grootseminarie Bovendonk. Naast het predikantschap in verschillende gereformeerde kerken heeft dr. Speelman ook een jaar als legerpredikant gediend, was hij docent en decaan aan het Internationale Theologische Instituut en gaf hij ruim twintig jaar kerkgeschiedenis aan de Reformatorische en Gereformeerde Hogeschool in Zwolle. Hij heeft ook als missionaris gewerkt en gaf les in Chennai(India) en Guam(Micronesië). Sinds 2020 is hij met emeritaat.
Dr. W. van ‘t Spijker, geboren 1926 te Zwolle, werd in 1950 als predikant bevestigd in de Christelijke Gereformeerde Kerk te Drogeham. In 1962 werd hij verbonden aan de gemeente van Utrecht-Centrum. Sinds 1972 was hij als hoogleraar verbonden aan de Theologische Universiteit te Apeldoorn. Hij doceerde kerkgeschiedenis en kerkrecht. Van zijn hand verschenen tal van boeken, brochures en artikelen. In 1997 ging hij met emeritaat. Op 23 juli 2021 is hij overleden.
Dr. M. te Velde, geboren in 1950, is predikant geweest in de Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt van Neede en Enschede-Oost in de jaren 1975-1988. In 1988 promoveerde hij op een dissertatie over Anthony Brummelkamp (1811-1888), één van de vaders van de Afscheiding van 1834. Vanaf 1988 was hij hoogleraar kerkgeschiedenis, kerkrecht en gemeenteopbouw aan de Theologische Universiteit van de Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt (Broederweg) te Kampen. Hij is de auteur van o.a. Gemeenteopbouw 1-4 (1992-1993), redacteur van enkele kerkhistorische boeken en projectleider van de website Kerkrecht.nl. Sinds 2015 is hij met emeritaat.
Dr. H. Veldman (1942) heeft het gereformeerd onderwijs gediend als onderwijzer en docent en tevens met het ontwikkelen van onderwijsmethoden in de (kerk)geschiedenis. Ook deed hij onderzoek naar de kerkgeschiedenis in enkele Groningse gemeenten en publiceerde hij biografieën over de reformatoren Huldrych Zwingli en Heinrich Bullinger. Na zijn vervroegde pensionering specialiseerde hij zich verder in de kerkgeschiedenis. In 2009 promoveerde hij aan de Theologische Universiteit te Kampen op een proefschrift over Hendrik de Cock, de vader van de Afscheiding. Daarnaast publiceert hij nog regelmatig in de christelijke pers.
Dr. W. H. Velema (1929) heeft de theologische studie gevolgd in Leiden, Apeldoorn en Amsterdam. In 1953 werd hij als predikant verbonden aan de Christelijke Gereformeerde Kerk te Eindhoven. In 1957 promoveerde hij aan de Vrije Universiteit op het proefschrift getiteld De leer van de Heilige Geest bij Abraham Kuyper. In 1961 werd hij bevestigd in Leiden en sinds 1966 was hij als hoogleraar verbonden aan wat nu heet de Theologische Universiteit van de Christelijke Gereformeerde Kerken in Nederland te Apeldoorn, voornamelijk voor ethiek en de ambtelijke vakken. In 1996 ging hij met emeritaat. Hij heeft tal van boeken, brochures en artikelen gepubliceerd, een gedeeltelijke opsomming daarvan vindt men in de bundel die hem bij zijn afscheid werd aangeboden, getiteld Door het woord bewogen. Jarenlang was hij voorzitter van het bestuur van de Willem de Zwijgerstichting. Op Witte Donderdag 18 april 2019 is hij overleden.
Dr. W. Verboom (1941) studeerde theologie aan de Rijksuniversiteit te Utrecht. In 1986 promoveerde hij op het onderwerp De catechese van de Reformatie en de Nadere Reformatie. Nadat hij als predikant de Hervormde gemeenten te Benschop, Waddinxveen en Hierden gediend had, werd hij in 1994 benoemd tot docent aan de Kerkelijke Opleiding aan de Universiteit Leiden. Hij doceerde daar catechetiek, symboliek en Nederlandse kerkgeschiedenis. In 2001 werd hij benoemd tot bijzonder hoogleraar vanwege de Gereformeerde Bond in de Nederlandse Hervormde Kerk in de geschiedenis van het Gereformeerde Protestantisme. Hij publiceerde diverse boeken en artikelen op het gebied van de symboliek en catechetiek. Te denken valt aan De theologie van de Heidelbergse Catechismus, Kostbaar belijden en De theologie van de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Sinds 2006 is hij met emeritaat.
Dr. A. J. Verbrugh (1916) studeerde fysische scheikunde in Leiden tot 1937. Hij promoveerde in 1939. Als leraar scheikunde en atoomfysica werkte hij aan de H.T.S. te Dordrecht tot 1971. Hij was van 1971 tot 1981 lid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal. Vanaf mei 1977 was hij fractievoorzitter van de GPV. Veel publicaties verschenen van zijn hand o.a. Nederland in Europa (1988), Nederlandse levensstijl en taal in het verenigende Europa (1991). Hij was lid van de GKV. Op 5 februari 2003 is hij te Dordrecht overleden.
Ds. W. Visscher (1955) is predikant van de Gereformeerde Gemeente van Amersfoort. Hij studeerde economie aan de Erasmusuniversiteit in Rotterdam. Daarna was hij enkele jaren als econoom werkzaam bij een ministerie. In 1992 werd hij bevestigd als predikant. Hij is onder meer voorzitter van de Jeugdbond van de Gereformeerde Gemeenten. Daarnaast schrijft hij regelmatig voor bladen en periodieken. Van 2008 tot 2023 was hij lid van het bestuur van de Willem de Zwijgerstichting.
Dr. P. J. Visser (1959) is Hervormd predikant in Rotterdam. In 1997 promoveerde hij met een systematische studie over de missionaire theologie van J.H. Bavinck (1885-1964), Bemoeienis en getuigenis. Als bestuurslid van de IZB is hij nauw betrokken bij de bezinning op de relatie van de hedendaagse cultuur en het evangelie.
Dr. W. van Vlastuin (1963) studeerde Technische Natuurkunde te Delft voordat hij met de theologiestudie in Utrecht begon. In 1990 werd hij als predikant bevestigd in de Nederlandse Hervormde Kerk te Wouterswoude. Daarna volgden Opheusden en Katwijk. Hij promoveerde op een onderzoek naar de leer van de Heilige Geest in de opwekkingstheologie van Jonathan Edwards aan de Theologische Universiteit te Apeldoorn (2002). Vanaf 2005 is hij betrokken bij het Hersteld Hervormd Seminarie aan de Vrije Universiteit te Amsterdam. Van dit seminarie is hij rector en aan deze universiteit is hij hoogleraar theologie en spiritualiteit van het gereformeerde protestantisme. In 2011 publiceerde hij Word vernieuwd. Een theologie van persoonlijke vernieuwing.
Dr. J. D. Th. Wassenaar (1960) studeerde theologie aan de Rijksuniversiteit te Utrecht. In 1985 werd hij predikant van de hervormde gemeente Oudega(W.) c.a., in 1990 werd hij aan de hervormde gemeente Leeuwarden-Huizum verbonden, in 1996 aan de hervormde gemeente Workum en de Samen op Weg-gemeente It Heidenskip en in 2004 aan de protestantse gemeente te Hellendoorn. In 1999 promoveerde de auteur aan de Universiteit van Amsterdam (promotor: Prof. Dr. W. Balke) op het proefschrift Noordmans in Friesland. Bijdrage tot de biografie van een kerkvader. Van 1991 tot 2003 was hij hoofdbestuurslid van de Confessionele Vereniging in de Nederlandse Hervormde Kerk, van 1995 tot 2002 voerde hij het secretariaat.
Dr. H. Wesselink (1978) is architectuurhistoricus en specialist op het gebied van kerkelijke bouwkunst. In 2018 promoveerde hij op een onderzoek naar bedreigde kerkgebouwen en in 2019 heeft hij een interactieve kerkenkaart gepubliceerd. Vanaf 2020 is Wesselink werkzaam als onderzoeker bij de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed te Amersfoort.
Drs. J. Wienen werd in 1960 geboren in Ridderkerk. Hij studeerde geschiedenis en theologie aan de Universiteit van Utrecht. Hij was werkzaam als staffunctionaris van de Hervormde Kerk en was wethouder in Ridderkerk. Van 2001 tot 2016 was hij burgemeester van Katwijk. Sinds 2016 is hij burgemeester van Haarlem. Tevens was hij voorzitter van een commissie van het Wetenschappelijk Instituut van het CDA die een rapport uitbracht over de multiculturele samenleving: Investeren in integratie. Reflecties rondom diversiteit en gemeenschappelijkheid (2003). In diverse functies is hij betrokken bij de discussie over opvang van asielzoekers, integratie en de rol van religie in het publieke domein.